Soms zit een kind met zichzelf in de knoop. Hij is dan verdrietig en weet niet zo goed wat hij met zichzelf aan moet. Hij is zeurderig, jengelig of uit zijn hum. Dit kan overgaan in huilen en gillen. Het is soms lastig om het verschil te zien tussen een driftbui en een verdrietige bui. Maar dit is wel belangrijk. Een driftbui ontstaat vaak als je kind boos is of zijn zin niet krijgt. Een driftbui is dus vaak een reactie op iets. Bij een verdrietige bui is er vaak geen directe oorzaak.
Als je kind met zichzelf in de knoop zit is de beste optie om hem te troosten. Je kind heeft op zo’n moment aandacht en warmte nodig, geen straf. Een time-out is op zo’n moment dus niet de beste oplossing. Wordt de verdrietige bui steeds erger en begint het op een driftbui te lijken? Dan kun je je kind beter even met rust laten.
Wat kun je doen om je kind te troosten?
- Troost je kind met een knuffel, of geef een kusje op de plek waar het pijn doet.
- Zeg tegen je kind dat je het idee hebt dat hij verdrietig is. Zeg bijvoorbeeld: “Volgens mij ben je verdrietig, klopt dat?”.
- Praat met je kind over hoe hij zich voelt. Probeer erachter te komen waarom je kind zich zo voelt en kijk of jullie een oplossing kunnen vinden. Vraag bijvoorbeeld: “Wat is er gebeurd?” “Wat denk je nu?” “Waarom was dat niet leuk?” “Hoe kunnen we dit anders doen?”
