Herken emoties

Weet jij wat er in jouw kind omgaat? Sommige kinderen zijn een ‘open boek’. Andere kinderen laten minder goed zien wat ze voelen. Toch ervaren jonge kinderen veel emoties. Kinderen kunnen vaak van kleine dingen al van slag zijn. En hier heel verdrietig, bang of boos om worden. Als ouder is het soms lastig om dit te begrijpen en hier goed mee om te gaan. Er zijn wel dingen die hierbij kunnen helpen.

Tip 1: Laat merken dat je de gevoelens van je kind ziet en begrijpt. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: “Ik zie dat je verdrietig bent omdat je toren kapot is.” Of: “Ik snap dat je boos bent omdat je toren kapot is”.

Tip 2: Leg uit als het gedrag van je kind niet oké is. Is je kind boos en gaat hij met blokken gooien? Dan kun je bijvoorbeeld zeggen: “Ik snap dat je boos bent, maar je mag niet met de blokken gooien. Dan kun je dingen stuk maken of anderen pijn doen.”

Tip 3: Blijf zelf rustig en geef je kind de tijd om zijn emoties te laten zien. Luister naar je kind en probeer daarna weer positief verder te gaan. Is je kind weer wat rustiger? Dan kun je bijvoorbeeld zeggen: “Laten we samen een nieuwe toren gaan bouwen”.

Tip 4: Probeer na te doe hoe je kind zit of staat. Zit je kind bijvoorbeeld een beetje voorovergebogen? Ga zelf dan ook zo zitten. Je kind zal zich dan beter begrepen voelen dan wanneer jij rechtop blijft staan.

Wist je dat

je vaak iemand onbewust na gaat doen als je die persoon leuk of aardig vindt?

Dit gebeurt door op dezelfde manier te gaan zitten, staan of bewegen. Dit gaat automatisch. Je laat op deze manier zien dat je het met de ander eens bent.

Wil je dat iemand je aardig vindt? Doe deze persoon dan na in lichaamshouding en beweging? Grote kans dat deze persoon jou leuker en aardiger gaat vinden.

 Kees, vader van Tom en Bram (tweeling van 2,5 jaar oud)

Gisteren was het weer raak bij ons in huis. Tom en Bram waren gezellig samen aan het spelen met de blokken. Tot dat de blokken op waren. Tom heeft toen de toren van Bram omgegooid en is met deze blokken verder gaan bouwen. Bram begon heel hard te huilen. Ik was eigenlijk best wel boos! Maar toen bedacht ik me dat Tom misschien niet snapte waarom ik boos was. Daarom heb ik geprobeerd rustig te blijven. Ik heb Bram op schoot ge nomen en getroost. En Tom uitgelegd waarom ik het niet goed vond dat hij de blokken van zijn broertje heeft afgepakt.

Ik heb hem gevraagd: “Stel dat jij net een hele mooie toren had gebouwd, hoe zou je het dan vinden als je broertje deze kapot zou maken? Kom, we gaan met z’n drieën een nieuwe toren bouwen.” Het was toen snel opgelost. Sneller dan een tijd geleden, toen ik wel echt boos werd.

Menu